Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Duo Reges: constructio interrete. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; At certe gravius. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Et qui ipsi sibi bellum indixissent, cruciari dies, noctes torqueri vellent, nec vero sese ipsi accusarent ob eam causam, quod se male suis rebus consuluisse dicerent.

Sed in ceteris artibus cum dicitur artificiose, posterum
quodam modo et consequens putandum est, quod illi
§pigennhmatikÒn appellant;

Falli igitur possumus.

Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Sin est etiam corpus, ista explanatio naturae nempe hoc effecerit, ut ea, quae ante explanationem tenebamus, relinquamus. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Sed fortuna fortis; Cur post Tarentum ad Archytam? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Urgent tamen et nihil remittunt. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.

Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.
Sed nimis multa.
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Cur, nisi quod turpis oratio est?
Princeps huius civitatis Phalereus Demetrius cum patria pulsus esset iniuria, ad Ptolomaeum se regem Alexandream contulit.
Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.

Quare attende, quaeso.: Qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique poterit aliquid cognosci et percipi.
Bork: Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis.
Bork: Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?
Moriatur, inquit.: Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.